Czym jest Sankcja Kredytu Darmowego

Sankcja kredytu darmowego jest instytucją prawną mającą na celu ochronę praw konsumentów w ramach zawieranych przez nich umów kredytowych. Jej istota polega na umożliwieniu kredytobiorcy spłaty kredytu bez wszelkich związanych z tym stosunkiem prawnym kosztów (przykładowo odsetek kapitałowych i prowizji) w przypadku, gdy kredytodawca nie wywiązał się z obowiązków informacyjnych

nałożonych na niego przez ustawę o kredycie konsumenckim z 2011 r.

Najczęstsze naruszenia obowiązków informacyjnych przez kredytodawców

Katalog wszystkich informacji, których nieprawidłowe wskazanie w umowie kredytu konsumenckiego umożliwia konsumentowi skorzystanie z sankcji kredytu darmowego jest zawarty w artykule 45 ustawy o kredycie konsumenckim z 2011 r. Wyróżnić spośród tychże obowiązków informacyjnych należy konieczność wskazania przez kredytodawcę wysokości całkowitej kwoty kredytu, całkowitej kwoty do zapłaty przez konsumenta oraz rzeczywistej stopy oprocentowania kredytu (RRSO).

Najpowszechniejszym z naruszeń wspomnianych obowiązków informacyjnych jest błędne wskazanie zarówno RRSO, jak i całkowitej kwoty do zapłaty przez konsumenta, w wyniku nieznajdującego oparcia w przepisach naliczania przez kredytodawcę odsetek kapitałowych od pozaodsetkowych kosztów kredytu. Zgodnie bowiem ustawą o kredycie konsumenckim z 2011 r. odsetki te powinny być naliczane wyłącznie od kwoty rzeczywiście wypłaconej kredytobiorcy, którą jest całkowita kwota kredytu.

W przypadku umów oferowanych przez Santander Consumer Bank częstym naruszeniem wspomnianych obowiązków informacyjnych jest również błędne wskazanie całkowitej kwoty kredytu w wyniku uwzględnienia w jej wysokości kosztu składki ubezpieczeniowej, którego efektem jest również zafałszowanie wartości RRSO.

Jakie warunki musi spełniać umowa kredytu, aby możliwe było skorzystanie w jej przypadku z sankcji kredytu darmowego?

Zawarcie umowy po dniu 17 grudnia 2011 r. – skorzystanie z sankcji kredytu darmowego jest możliwe jedynie wobec umów zawartych nie wcześniej niż w dniu 18 grudnia 2011 r.

Konsumencki charakter sprawy - stroną umowy musi być osoba fizyczna, a celem kredytu nie może być finansowanie działalności gospodarczej. Naruszenie obowiązków informacyjnych – treść umowy kredytu musi naruszać obowiązki informacyjne wymienione w artykule 45 ustawy o kredycie konsumenckim z 2011 r.